X.400 mesajlaşma sisteminin başlıca bileşenleri kullanıcı birimi (UA), mesaj aktarım sunucusu (MTA), mesaj deposu (MS) ve erişim noktası (AU)’dur. UA, kullanıcı ara yüz bileşenidir. Mesajlaşma sisteminde kullanıcının mesaj hazırlama, gönderme, alma ve okuma gibi işlemleri yapmasına olanak sağlar.
MTA’lar kendilerine teslim edilen mesajı iletmekle sorumlu sistem bileşenleridir. Mesajlar eğer hedef mesaj deposu MTA’nın alanında ise MS’e değil ise diğer MTA’ya iletilir. MTA’lar Internet Email sistemi tarafından sağlanmayan güvenlik servislerini de sağlamaktadır. Bunlar gönderme kanıtı (prof-of-submission), imzalı teslim raporu oluşturabilmek gibi güvenlik servisleridir.
MS kullanıcı adına mesajları saklayan ve yöneten birimdir. MS kullanıcı istediği zaman mesajları kullanıcıya verir. MS, Internet Emailda olmayan birçok 5 özelliğe sahiptir. Mesaj üzerinde erişim denetimi yapabilir, kullanıcı adına mesaj gönderebilir, teslim kanıtı (proof-of-delivery) oluşturabilir. Kullanıcı UA aracılığıyla MS’e bağlanır. AU’lar sistemin dış birimlerle etkileşime girdiği birimlerdir. Bu dış bilimler fax, telex veya SMS olabilir.
X.400’de dört protokol tanımlanmıştır. Bunlar P1, P2, P3 ve P7’dir. P1 MTA’lar arasında mesaj taşımayı sağlayan protokoldür. P1 mesajları zarf ve içerikten oluşur. Zarf mesajın iletimi esnasında ihtiyaç duyulan bilgileri, içerik ise mesaj gövdesini içerir. P2 kişiler arası mesajlaşmayı sağlamaktadır. P2 mesajı başlık bilgileri ve gövdeden oluşur. Başlık alanında alıcı, gönderici ve diğer ihtiyaç duyulan bilgiler bulunmaktadır. P3 protokolü UA’lar ile MTA’lar arasında kullanılmaktadır. Bu protokol ile UA doğrudan MTA’ya mesaj teslimi yapabilirler. P7 protokolü UA’lar ile MS’ler arasında kullanılır. UA bu protokol ile MS’den mesaj çekebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder